امام علی (ع)
توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدی و محفوظ ماندن از هر دشمنی است.
میزان الحکمه،حدیث۲۲۵۲۰
یکی را شنیدم از پیران مربی که مریدی را همی گفت:
ای پسر چندان که تعلق خاطر آدمیزاد به روزیست اگر به روزی ده بود به مقام از ملائکه در گذشتی!!!
کلیات سعدی/۱۶۲
خوب
اگه دنبال یه تجارت سودمند مطمئن هستی خوب جایی اومدی.
حتماٌ می گید
چطور؟
خوب
این تجارت خصوصیات زیر رو داره؟
*وعده
دهنده اون بی نهایت مطمئن است
*
بسیار ساده است
*
سود اون مادی و معنوی است و یکطرفه یعنی فقط شما سود می برید
*
از لحاظ روانی پس از رسیدن به سود خود دچار دلزدگی و نیز امراض روحی نمی شوید
و...
نتیجه
این تجارت هم رهایی از عذاب دردناک است
حالا
این تجارت چیه؟
تا
اخر این متن رو بخونید که تفسیر کلام طرف مقابلتان است:
نخست
مى فرماید: ((اى کسانى که ایمان آورده اید! آیا شما را به تجارتى دلالت کنم که از
عذاب الیم ، نجاتتان مى دهد))؟ (یا ایها الذین آمنوا هل ادلکم على تجارة تنجیکم من
عذاب الیم ).
با
اینکه ((ایمان )) و ((جهاد)) از واجبات قطعیه اند، ولى در اینجا آن را نه به صورت
امر، بلکه به صورت پیشنهاد تجارت ، مطرح مى کند، آن هم آمیخته با تعبیراتى که از
لطف بى پایان خدا حکایت دارد.
بدون
شک نجات از ((عذاب الیم ))، از مهمترین خواسته هاى هر انسانى است ، و لذا این سؤ ال
که آیا مى خواهید شما را به تجارتى رهنمون شوم که شما را از عذاب الیم رهائى مى
بخشد؟
براى
همه ، جالب توجه است .
هنگامى که با
این سؤ ال دلها را به سوى خود جذب کرد، بى آنکه منتظر پاسخ آنها باشد، به شرح آن
تجارت پرسود پرداخته ، مى افزاید: ((و آن اینکه
به
خدا و رسول او ایمان بیاورید و در راه خداوند با اموال و جانهایتان جهاد کنید)) (تؤ
منون بالله و رسوله و تجاهدون فى سبیل الله باموالکم و انفسکم ).
بدون
شک خدا نیازى به این تجارت پرسود ندارد، بلکه تمام منافع آن دربست به مؤ منان تعلق
مى گیرد، لذا در پایان آیه مى فرماید: ((این براى شما از هر چیز بهتر است اگر
بدانید)) (ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون ).
قابل
توجه اینکه مخاطب ، مؤ منانند، به قرینه یا ایها الذین آمنوا و در عین حال آنها را
به دو اصل ((ایمان )) و ((جهاد)) دعوت مى کند، ممکن است این تعبیر اشاره به این
باشد که ایمان اسمى و سطحى کافى نیست ، ایمان عمیق و خالص لازم است که بتواند
سرچشمه ایثار و فداکارى و جهاد گردد، و نیز ممکن است ذکر ایمان به خدا و رسول در
اینجا شرحى باشد بر ایمان .
به
هر حال ، ایمان به پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) از ایمان به خدا جدا نیست
، همانگونه که جهاد با جان ، از جهاد با مال نمى تواند جدا باشد، زیرا تمام نبردها
نیاز به وسائل و امکاناتى دارد که از طریق کمکهاى مالى باید تاءمین شود، بعضى قادر
بر هر دو نوع جهادند، و بعضى تنها قادر بر جهاد با مال و در پشت جبهه اند، و گاه
تنها جان دارند و آماده بذل جان .
اما
به هر صورت باید این دو نوع جهاد با یکدیگر تواءم گردد تا پیروزى فراهم شود و اگر
مى بینیم جهاد با مال مقدم داشته شده نه به خاطر آن است که از جهاد با جان مهمتر مى
باشد، بلکه به خاطر این است که مقدمه آن محسوب مى شود چرا که ابزار جهاد از طریق
کمکهاى مالى فراهم مى گردد.
تا
اینجا سه رکن اساسى از ارکان این تجارت بزرگ و بى نظیر مشخص
شد:
1-خریدار: خدا است
،
2-فروشنده: انسانهاى
با ایمان
3- متاع: جانها و
اموالشان
اکنون نوبت به رکن چهارم مى رسد که
بهاى این معامله عظیم است .
مى
فرماید: ((هر گاه چنین کنید خداوند گناهانتان را مى بخشد و شما را در باغهائى از
بهشت که نهرها از زیر درختانش جارى است و در مسکنهاى پاکیزه در بهشت جاویدان جاى مى
دهد، و این پیروزى عظیمى است )) (یغفر لکم ذنوبکم و یدخلکم جنات تجرى من تحتها
الانهار و مساکن طیبة فى جنات عدن ذلک الفوز العظیم ). <33>
در
مرحله پاداش اخروى نخست به سراغ آمرزش گناهان مى رود چرا که بیشترین ناراحتى فکر
انسان از گناهان او است ، وقتى آمرزش و غفران مسلم شد غصه اى ندارد، این تعبیر نشان
مى دهد که نخستین هدیه الهى به شهیدان راهش این است که تمام گناهانشان را مى
بخشد.
اما
آیا این تنها ناظر به ((حق الله )) است ، و یا ((حق الناس )) را نیز شامل مى شود؟
مطلق بودن آیه دلیل بر عمومیت است ، ولى با توجه به اینکه خداوند حق الناس را به
خود آنها واگذار کرده بعضى در عمومیت آیه تردید کرده اند.
به
این ترتیب در آیات فوق دو شاخه از ایمان (ایمان به خدا و رسول ) و دو شاخه از جهاد
(جهاد با مال و جان ) و دو شاخه از پاداشهاى اخروى
(آمرزش گناهان
و دخول در بهشت جاودان ) و چنانکه خواهیم دید دو شاخه از مواهب الهى در دنیا نیز در
آیه بعد آمده است .
آنجا
که مى فرماید: ((و نعمت دیگرى که آن را دوست دارید و مورد علاقه است به شما مى
بخشد، و آن یارى خداوند، و پیروزى نزدیک است )) (و اخرى تحبونها نصر من الله و فتح
قریب ). <34>
چه
تجارت پرسود و پربرکتى ؟ که سراسرش فتح و پیروزى و نعمت و رحمت است ، و به همین
دلیل از آن به عنوان ((فوز عظیم )) و پیروزى بزرگ یاد کرده .
سپس
به همین دلیل به مؤ منان در مورد این تجارت بزرگ تبریک مى گوید و بشارت مى دهد و مى
افزاید: ((و مؤ منان را بشارت ده (و بشر المؤ منین ).
در
حدیثى آمده است هنگامى که در ((لیله عقبة )) (شبى که پیامبر در نزدیکى مکه مخفیانه
با جمعى از مردم مدینه ملاقات کرد و از آنان بیعت گرفت ) میان رسول خدا (صلى اللّه
علیه و آله و سلّم ) و مسلمانان مدینه پیمان بسته شد ((عبدالله بن رواحه )) عرض کرد
هر شرطى مى خواهى در ضمن این پیمان براى پروردگارت و براى خودت بکن .
پیامبر (صلى
اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود: ((اما براى پروردگارم شرط این است که به هیچوجه
چیزى را شریک او قرار ندهید، اما براى خودم همانگونه که از خود و اموالتان دفاع مى
کنید از من نیز دفاع کنید.
عبدالله ))
گفت : در مقابل آن به ما چه داده خواهد شد؟
پیامبر (صلى
اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود: بهشت !
عبدالله گفت
: ربح البیع لا نقیل و لا نستقیل : ((چه معامله پرسودى ؟ نه ما از این معامله بازمى
گردیم و نه اگر بازگشتى از ما بخواهند مى پذیریم ! (نه فسخ مى کنیم و نه فسخ را
پذیرا مى شویم )
برگرفته از تفسیر نور---- سوره صف ---- آیه 10
آجرک الله بقیت الله
امام زمان (عج) شهادت جدتان را تسلیت می گویم .ای کاش مرا می خریدی و برای حسین خرج می کردی.ای خونخواه حسین انشاء الله که ظهورت فرا رسد تا سزای قاتلین حسین رو بدهی.
محرم بهترین فرصت برای رسیدن به هدف زندگیمان است اما چرا بهترین فرصت چون: امام رضا علیه السلام می فرماید:
کلنا سفینه النجاه و لکن سفینه الحسین اوسع و فی لج اسرع
یعنی ما اهل بیت همگی کشتی نجاتیم ولی کشتی حسین وسیع تر و سریعتر است.
نمونه وسعتش اینکه همه جور آدمی توی این مراسم ها شرکت می کنه!
اما من وتو نباید از کنار حسین مثل بقیه بگذریم بلکه باید با حسین از کنار بقیه بگذریم
پس باربندید همرهان
**